Na naszej dzielnicy, mówiło się wtedy w Pruszczu „za torami”, nastąpiło poruszenie.
Zarządzono publiczną egzekucję z powodu grabieży. Nasza mama tam nie poszła, ale ja znalazłem to miejsce. Przy Pfarrlandweg (obecna Kochanowskiego) za przedszkolem znajdowała się żwirownia, działająca na potrzeby wspomnianej wcześniej rozbudowy lotniska.
8 Müggenhahler Str.
9 Pfarrlandweg !!!
https://praust.wordpress.com/2018/04/20/mapy-z-praust-pruszcz/
pkt 7
-przedszkole wybudowane w 1938 ,które później służyło za kantynę wojskową
W tym rejonie widoczny potężny wał przeciwczołgowy oraz umieszczony jest do dzisiaj bunkier.
Rejon wykonania egzekucji na Polakach.
pkt 8
- pas kołowania dla samolotów, obecnie Plac Wolności
Rejon wykonania egzekucji na Polakach.
pkt 8
- pas kołowania dla samolotów, obecnie Plac Wolności
Przedszkole
pkt 2
- żwirownia, "rów p- czołgowy, rejon wykonania egzekucji na Polakach.
pkt 3
- plac kołowania
pkt 4
- droga na lotnisko
Na jej górze, po północnej stronie skarpy, odbyło się publiczne rozstrzelanie dwójki młodych Polaków. Żona wyższego rangą oficera SS uciekała koleją na zachód wraz z trójką lub czwórką swoich dzieci. Zostawiła w domu polską służącą, która się tam ukryła i zamknęła.
Zdjęcie lotnicze "Pruszcz 39-45". .8.1945 pkt 1
-przedszkole
pkt 2
- miejsce wykonania egzekucji; żwirownia.
pkt 3
- plac kołowania, dopiero powstanie
pkt 4
- droga na lotnisko
pkt 5
- obóz Praust, fragment lotniska
Przedszkole
pkt 2
- miejsce wykonania egzekucji; żwirownia.
pkt 3
- plac kołowania
Przedszkole
pkt 2
- miejsce wykonania egzekucji; żwirownia.
____________________
Do domu zabrała młodego polskiego robotnika rolnego. Oboje żyli tam z dostępnych zapasów domowych oraz zabijając kury. W taki sposób chcieli przeczekać do wyzwolenia. Jednak uciekająca pociągiem na zachód rodzina nie przedostała się. Radzieckie wojska zamknęły „kocioł” gdański i rodzina wróciła z powrotem do Pruszcza.
https://praust.wordpress.com/2015/09/29/armia-sowiecka-w-praust/
W swoim domu natrafiła na ukrywającą się dwójkę Polaków. Poszła wtedy do naczelnika grupy lokalnej ( tytuł paramilitarny w NSDAP) i zgłosiła to. Wyrok sądu doraźnego tego czynu karalnego nabrał swój bieg. Obydwoje skazanych zostało doprowadzonych przed naczelnika w brązowym uniformie z opaskami ze swastyką oraz grupę szarych strzelców.
http://www.dorsten-unterm-hakenkreuz.de/2012/05/28/zwischen-nsdap-und-staat-gab-es-einen-von-hitler-gewollten-kompetenzwirrwarr-doch-die-partei-war-machtiger-struktur-und-praxis-der-nazi-partei-und-ihrer-goldfasane/
Rodzaju broni jaką posiadali nie pamiętam a raczej z powodu zdenerwowania nie rozpoznałem. Obserwatorami było kilku starszych mężczyzn, mało kobiet oraz kilku wścibskich chłopaków. Skazanym związano oczy, coś odczytano, padł rozkaz i wtedy rozległa się salwa. Oboje upadli przez wał ziemny ale młoda dziewczyna miała tylko postrzał w przedramię i jeszcze żyła. Wołała do Boga a „brązowy” podszedł do niej i strzelił prosto w serce. Niektóre kobiety płakały, oddział wycofał się. Mi zrobiło się niedobrze. Zastrzeleni leżeli około trzech dni przy skarpie.
By odstraszać, umieszczono tabliczki przy głowach: zastrzeleni z powodu grabieży.
Podczas mojej wizyty w lipcu 1998 roku odwiedziłem również i to miejsce.
Poza budynkiem przedszkola, gdzie z tylu odbyła się ta egzekucja, nie było można już nic rozpoznać.
https://praust.wordpress.com/2019/07/03/bunkier-z-ulicy-kochanowskiego/
Sfotografowałem otoczenie i myślami byłem przy tym bezsensownym czynie.
Kobieta i jej dzieci mogłyby sprytnie schronić się przed inwazją Armii Czerwonej, wykorzystując do tego obecność dwójki Polaków. To co było wówczas rozsądne, było też okrutnie nierozsądne.
W maju 1945 roku owa kobieta została aresztowana przez polską milicję.
Nigdy już nie wróciła. Najstarsza dziewczynka z tej rodziny miała 14 lat, wraz ze swoim rodzeństwem oraz z nami, w towarzystwie małżeństwa Geffe, 13.08.45 roku o godzinie 17 opuściła Pruszcz pociągiem dla wypędzonych.
Małżeństwo ewangelików Geffe było znane w mieście , udzielało się społecznie i chrześcijańsko. Mieliśmy z nimi kontakt także podczas wojny. Pani Geffe była krawcową. Uratowałem jedno z jej zdjęć.
Erwin Völz
Z stron o Praust, dzięki uprzejmośći Axela Katinsa.
Tłumaczył: Piotr Wójcik
Potężne lotnisko Praust:
https://praust.wordpress.com/category/potezne-lotnisko-praust/
Bunkier z ulicy Kochanowskiego:
https://praust.wordpress.com/2019/07/03/bunkier-z-ulicy-kochanowskiego/
Milicja Pruszcz:
facebook.com/Ocalic.od.zapomnienia.Praust/photos/?tab=album&album_id=1975631812661470
